Hrvatska verzija

Version en castellano

Ostavite taj bodež

U moje grudi zaboden

Nemojte ga vaditi

Da od tuge ne umrem.

Ostavite taj bodež

U moje grudi zaboden…

Dok blijeda svjetlost mjesečine

Crtala je izdužene sjene, oko nas

Slušao sam u daljini tužne violine glas

Gledao sam u tvojim očima zvijezda sjaj…

Hodali smo šutke jedno pored drugog

Ja, grleći u srcu tugu, jer sam znao da se bliži čas

Ti, skrivajući u ruci bodež, tu zadnju riječ za nas

Oboje smo znali da došao je kraj…

Bljesak na mjesečini

Oštrica zvijezda i bodeža sjaj

Tvoje riječi u tmini

Kad rekla si mi da je kraj

Prodrle su dublje od svakog bodeža

Bile su oštrije od svakog noža

Zarile su mi se u grudi

Duboko, duboko do srca…

Ostavite taj bodež

U moje grudi zaboden

Nemojte ga vaditi

Da od tuge ne umrem.

Ostavite taj bodež

U moje grudi zaboden…

Dejen este puñal

En mi pecho clavado

No lo saquen

Para que no me muera de angustia

Dejen este puñal

En mi pecho clavado…

Mientras luz de luna pálida

Dibujaba las sombras alargadas

Escuchaba en la lejanía la triste voz de violín

Miraba en tus ojos el resplandor de las estrellas…

Caminamos juntos sin hablar

Yo, abrazando la tristeza dentro de mi corazón

Sabiendo que llegaba la hora

Tú, escondiendo en la mano el puñal, esa última palabra para nosotros

Sabiendo los dos que llegaba el final…

El resplandor en le claro de luna

El corte de las estrellas, el brillo del puñal

Tus palabras en la oscuridad

Cuando dijiste que era el final

Penetraron más profundo que cualquier puñal

Punzantes  más que  un cachetero

Clavaron se en mi pecho

Profundamente, profundamente hasta mi corazón…

Dejen este puñal

En mi pecho clavado

No lo saquen

Para que no me muera de angustia

Dejen este puñal

En mi pecho clavado…